แบบนี้มักถูกต้อง แต่กับบางคน ก็เกิดมาก็เห็นแต่พี่น้องที่อ้วนๆทั้งนั้น แล้วแบบนี้
ไม่รู้ว้าเกิดจากขี้เกียจออกกำลังกายหรือปล่าวก็ไม่รู้ ร้อยทั้งร้อย รู้สึกว่าความอ้วน
ของตัวเองเป็นปมด้อยทั้งน้าน... ไปทางไหนก็เป็นจุดเด่น ตัวใหญ่ หลบซ่อนก็ไม่ได้
มีแต่เพื่อนตัวเล็กๆ(หุ่นดีๆ)มาแอบหลัง เมื่อไม่อยากให้คนอื่นเห็น...เวลาที่เขาทำอะไรไม่ดี
ไหน....จะถูกเพื่อนล้อ และเรียกด้วยสมญาต่างๆที่ไม่อยากได้ยิน แต่ก็ต้องยิ้มรับคำเรียกนั้นๆ
ถ้าแสดงท่าโกรธ เป็นเรื่องยาวแน่ เพื่อน(ที่ไม่อยากจะรัก) ก็จะเฝ้าเรียกคำนั้นๆ อยู่นั่นแหละ
แสนจะเบื่อ สู้ยิ้มไว้ดีกว่านะ แแล้วก็เป็นทุกข์กับคนรอบข้างที่ไม่อ้วนด้วยนะดังเช่น
เจ้าหนูวัย 3 ขวบที่นำหนักทะลุเกินปกติไปหลายเท่าตัว เรื่องมีอยู่ว่า
เด็กชายชาวจีนมีน้ำหนักถึง 60 กิโลกรัมทั้งที่เพิ่งอายุแค่ 3 ขวบ แม่จนปัญญาลูกกินข้าวจุแถมไม่ชอบเดินด้วย
เฉิน หยวน แม่ของลู่เฮา เจ้าหนูร่างตุ้ยนุ้ย เล่าว่า ตอนเกิดมาอาเฮาก็มีน้ำหนักตัวเหมือนเด็กเกิดใหม่ทั่วไป โดยน้ำหนัก 2.5 กิโล แต่พอผ่านไป 3 เดือนความผิดปกติก็เริ่มบังเกิด อาเฮามีน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นพรวดพราด และพออายุ 3 ขวบก็มีขนาดตัวเกินกว่าเด็กวัยเดียวกัน 5 เท่าแล้ว
ผู้เป็นแม่เล่าว่า เจ้าหนูกินจุมากและถ้าไม่ได้กินจนอิ่มหนำก็จะร้องไห้งอแงไม่หยุด ปัญหาอีกอย่างที่ทำให้เจ้าหนูอ้วนตุ๊ต๊ะก็คือก็ไม่ชอบเคลื่อนไหวและเกลียด การเดินมาก แม่ต้องจับขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซค์เพื่อไปส่งเข้าโรงเรียนอนุบาล
ลู่ หยุนเชิง พ่อของแก บอกว่า มื้อหนึ่งๆ อาเฮากินข้าว 3 กะละมัง ทั้งเขาและภรรยาพยายามให้ลูกออกกำลังกาย เช่น ว่ายน้ำ แต่นั่นกลับทำให้แกหิวแล้วก็กินมากขึ้นอีก
"เรากลุ้มกันมาก ถ้าแกยังอ้วนเอาๆ แบบนี้สักวันแกคงหัวใจล้มเหลว พวกหมอบอกว่าฮอร์โมนของแกปกติดี จึงไม่รู้ว่าทำไมแกถึงตัวโตแบบนี้".
แบบนี้ก็แบบว่า ...เป็นห่วงและเอาใจช่วยให้น้ำหนักลงมาเป็นปกตินะ
อ้างอิง http://www.thaipost.net
//-อาการอ้วน แบบหนึ่งคือ สมองไม่ส่งสัญญาณว่า"อิ่มแล้ว"
ตอบลบ-ยีนส์ผิดปกติ ระบบสะสมพลังงาน มากกว่า เอามาใช้
-ใช้การกิน เป็นการชดเชย ปมด้อยตนเอง
-ชนิดอาหาร เช่ทานนำตาลมาก ออกกำลังน้อย
ใครมีอาการอย่างนี้ ต้องปรึกษาแพทย์เฉพาะทางแล้วครับอิๆ
แต่ทั่วไปการออกกำลังกาย สม่ำเสมอ และดูแลชีวิตตามหลัก สุขลักษณะ
ดีต่อชีวิตแน่นอน สาธุ