เรื่องของความอ้วน

ผู้ใหญ่มักจะบอกว่า

ตอนเด็กๆ เด็กต้องอ้วนถึงจะดูน่ารัก ก็จริงนะ ดูแข็งแรง น่ากอด ดูมีสุขภาพดี 

พอโตขึ้นมาหน่อย เอ๊ะ รู้สึกว่า จะตัวใหญ่ไปหน่อยนะ  กินน้อยๆหน่อย

เมื่อเริ่มวัยรุ่นก็พยายามจะให้ตัวเองดูดีขึ้น  หลายรูปแบบ ทั้งอดข้าวเป็นบางมื้อ

บางคนก็ออกกำลังกาย

บางคนก็ประสบความสำเร็จ  บางคนก็ได้น้ำหนักเพิ่มมาทวีคูณ

...................................................

จากประสบการณ์ตรงของเรา ตอนเด็กๆ เราตัวผอมมาก แม่ก็มักพยายามลุ้นให้กินมากๆ

แล้วก็ได้ผลตอนวัยรุ่น เราเริ่มอร่อยกับทุกอย่างที่กิน แต่ก็พยายามออกกำลังกาย
น้ำหนักที่จำได้ไม่เคยต่ำกว่า 50 กิโลกรัมนะ  แล้วก็ทะยานขึ้นตามอายุและเลยอายุไปมาก
ได้สถิติสูงสุดมา 70 กิโลกรัม พร้อมเบาหวาน ความดัน คอเลสเตอรอล  ไทรอยด์
แล้วก็โรคหัวใจหน่อยๆ   อ้อ..อีกอย่างชอบปวดหัวเป็นประจำ  แล้วก็เป็นภูมิแพ้อีกนิดหน่อย
แค่ประเภทแพ้ฝุ่น แพ้ฝุ่นกระดาษ แพ้ผงชูรส ฯลฯ   เท่านั้นเอง555  

การแต่งตัวเหรอ  ก็คนมันอ้วน เสื้อผ้าทุกตัวที่เคยมีหดหมด ใส่แล้วรัดติ้วไปหมด 

ตอนหลังเลยหันไปใส่เสื้อตัวหลวมๆแทน เน้นที่สีดำ พรางความอ้วน... คิดว่ามัน
อาจจะช่วยได้ ค่อนข้างหาเสื้อผ้าใส่ยากนะ

เวลาเห็นเสื้อผ้าที่แขวนขายสำหรับคนหุ่นธรรมดาแล้ว รู้สึกน้ำลายหก สวยจัง
อยากใส่  แต่....มันก็เป็นแค่ฝัน  ชาตินี้คงไม่มีโอกาสมั้ง???? เพราะพอผอมลงขีดนึง
ดีใจแทบตาย แต่เผลอ(กิน)นิดเดียว อ้วนขึ้นมาอีก 5 ขีด  งี้.... มันจะผอมลงได้ไง????

และทำงาน เวลาเครียดมากๆ ยิ่งหิวมาก กินเท่าไรก็ไม่อิ่ม ทั้งๆที่ใจอยากผอม แต่ห้าม
ความหิวไม่ได้

หลังเลิกงาน หิวจนมือสั่น  มีเท่าไรกินหมด  พอกินอิ่ม ลุกแทบไม่ไหว
อยากหลับสักงีบ(ใจบอก) แล้วก็ตื่นมาอีกทีก็ประมาณ 4-5  ทุ่ม ต้องเตรียมงานต่อ
ชีวิตเป็นอย่างนี้มาหลายสิบปี มันไม่อ้วนให้รู้ไป

คนที่บ้านชวนไปเดินออกกำลังกาย คำตอบที่เขาได้รับมี 2 อย่างคือ เอาไว้พรุ่งนี้ก่อนนะ
(มันคงไม่มีโอกาสมาถึงแน่) และวันนี้เหนื่อยจัง  ขอเป็นพรุ่งนี้นะ  อ้าว... มันคำตอบเดิมนี่นา
จนตอนหลังไม่มีใครมาชวนแล้ว ทุกคนเบื่อฟังคำตอบ 

ตอนหลัง นั่งเล่นกับน้องหมาที่เลี้ยงไว้ ก้มแล้วรู้สึกหน้ามืด หายใจไม่ออก 

555  สมน้ำหน้า อยากเพิ่มน้ำหนักดีนัก  รอบเอวเป็นห่วงยางห่วงใหญ่(มาก)  

นอนกลางคืน เริ่มสะดุ้งตื่นตอนดึกกับเสียงกรนของตัวเอง 555 ใครเคยได้ยินเสียงกรน

ของตัวเองบ้าง (ยกมือขึ้น)  ตอนหลังเราเริ่มอารมณ์เสียง่ายขึ้น  เราไม่เชื่อหรอกว่า....
คนอ้วนแล้ว อารมณ์ดีนะ นอกจากหลอกตัวเองให้ดูอารมณ์ดี  ก็เราไม่มีจุดเด่นอะไรแล้วนี่
นอกจาก ยิ้ม หัวเราะ แล้วก็กินๆๆ 5555

เวลาเดินกับใคร เราก็เป็นจุดเด่นให้คนเค้ามอง แต่ดูสายตาแล้วไม่ใช่ชื่นชมนะ
จะเป็นแบบไหน คิดเอาเองก็แล้วกัน ไม่อยากพูดถึง  มัน...ขมขื่นสิ้นดีน่ะ 5555

........................................

เรื่องของคนอ้วนในประเทศไทยก็มีข่าวอยู่บ่อยๆเช่น

เร่งช่วยเหลือ สาวอ้วนน้ำหนัก 300 กิโลกรัม มีแผลกดทับ

http://www.nationtv.tv/main/content/social/378417845/

เชียงใหม่-นายกเหล่ากาชาดจังหวัดเชียงใหม่รุดตรวจเยี่ยม สาวโรคอ้วนน้ำหนัก 300 กิโลกรัม ฐานะยากจน ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ มีแผลกดทับ มารดาต้องเก็บขยะประทังชีวิต

เมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 30 กรกฎาคม 2557 นางมนัญญา ประสาทบัณฑิตย์ นายกเหล่ากาชาดจังหวัดเชียงใหม่ พร้อมคณะ ได้เดินทางไปเยี่ยมครอบครัว ของนางสาวนกแก้ว แสนสมปาน อายุ 31 ปี อยู่บ้านเลขที่ 101/3 ถนนสุริยวงค์ ต.หายยา อ.เมือง จ.เชียงใหม่  ซึ่งมีสภาพร่างกายอ้วนผิดปกติ โดยมีน้ำหนักตัวสูงถึง 300 กิโลกรัม ทำให้ไม่สามารถลุกเดินหรือช่วยเหลือตัวเองได้ ขณะที่แม่วัยชราต้องเก็บขยะประทังชีวิตและดูแลลูกที่ป่วยสภาพน่าเวชนาอย่างมาก

นางสาวนกแก้ว แสนสมปาน กล่าวว่า ก่อนหน้านี้ตนเป็นโรคอ้วนและได้เข้ารับการรักษาตัวมาโดยตลอด แต่เนื่องจากช่วงเดือนที่ผ่านมา ตนได้เกิดอาการช๊อคอย่างเฉียบพลันและได้เดินทางไปรักษายังโรงพยาบาลจนอาการดีขึ้น จึงได้กลับมาพักฟื้นที่บ้าน จนกระทั่งต่อมาน้ำหนักเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนทำให้การเดินทางไปรักษายังโรงพยาบาลเป็นไปด้วยความยากลำบาก จนกระทั่งตนไม่สามารถเดินและเข้าห้องน้ำเองได้ และทำให้เป็นแผลกดทับบริเวณก้นและหลังทำให้ทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก วัดน้ำหนักล่าสุดทะลุ 300 กิโลกรัม

ตอนนี้ชีวิตความเป็นอยู่ลำบากมากเพราะที่บ้านมีฐานะยากจน มารดาก็อายุมากแล้วต้องออกเก็บขยะและขวดพลาสติกขาย ตอนที่ป่วยอยู่โรงพยาบาลไก่ที่เลี้ยงไว้ที่บ้าน ก็ถูกคนขโมยไปยกเล้า บ้านที่พักก็มีสภาพทรุดโทรม บ้านสังกะสีสภาพผุพังพอฝนตกหนักน้ำจะรั่วไหลนองเต็มบ้าน ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะพึ่งใครจึงได้เรียกร้องผ่านสื่อมวลชน และวอนผู้ใจบุญให้การช่วยเหลือด้วย

ด้านนางมนัญญา ประสาทบัณฑิตย์ นายกเหล่ากาชาดจังหวัดเชียงใหม่ ได้กล่าวว่า ตนรู้สึกเห็นใจครอบครัวของนางสาวนกแก้วเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งภายหลังที่ได้เดินทางมาตรวจเยี่ยมแล้ว ในเบื้องต้น ทางเหล่ากาชาดจังหวัดเชียงใหม่ได้มอบเงินสด พร้อมข้าวของเครื่องใช้ให้กับนางสำเนียง แม่นางสาวนกแก้วเพื่อนำไปใช้จ่ายภายในครอบครัว และจะได้ประสานหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เข้ามาให้การช่วยเหลือต่อไป

....................................

พบเด็กอ้วนวัย13ปี ที่พิษณุโลก หนัก120ก.ก.อยู่กับยาย กินอาหารทุก2ชั่วโมง 

http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/politics/life/20140801/596524

วันนี้ (1 ส.ค.) ปัญหาโรคอ้วนในเด็กและเยาวชนยังคงพบเห็นเป็นประจำเสมอ ล่าสุดผู้สื่อข่าว จ.พิษณุโลกรายงานว่า พบเด็กชายวัย 13 ปีคนหนึ่ง ชื่อด.ช.ภูมิมินทร์ จับแสงจันทร์หรือ น้องก้อง เป็นอีกคนหนึ่งที่กำลังประสบปัญหาโรคอ้วนปัจจุบันมีน้ำหนักถึง 120 กิโลกรัม โดยน้องก้อง อาศัยอยู่กับนางวรรณา ศรีคำขลิบ อายุ 73 ปี อยู่ที่บ้านเลขที่ 21/16 ถ.เอกาทศรฐ อ.เมือง จ.พิษณุโลก (ชุมชนวัดน้อย) ซึ่งเป็นยาย

ผู้สื่อข่าวเดินทางมาพบ นางวรรณา และด.ช.ภูมิมินทร์ ที่บ้านพัก พบว่า นางวรรณากำลังดูแลนั่งเล่นกับน้องก้อง ที่พื้นบ้าน วันนี้น้องก้องไม่ยอมสวมเสื้อผ้า บอกกับยายว่าขี้เกียจ จึงนั่งเล่นของเล่นกับยายในสภาพไม่สวมเสื้อผ้า โดยนางวรรณา เล่าว่า น้องก้อง เป็นลูกของนางอรวรรณ จับแสงจันทร์ บุตรสาวคนเล็กของตน ช่วงเกิดมาใหม่ ๆ ก็มีน้ำหนักมาก และมีปัญหาเรื่องสติปัญญา การพัฒนาการล่าช้า ปัจจุบันอาศัยอยู่กับตนที่บ้านพัก มีตนและบุตรสาวคนโตของตน หรือป้าของน้องก้องคอยช่วยเหลือดูแล ส่วนมารดาของน้องก้องทำงานที่กรุงเทพฯ บิดาน้องก้องเป็นครูอยู่ที่ต.ห้วยเฮี้ย อ.นครไทย จ.พิษณุโลก

นางวรรณา กล่าวว่า น้องก้องเริ่มประสบปัญหาโรคอ้วนมาตั้งแต่เด็ก น้ำหนักเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะชอบกินอยู่ตลอดเวลา จะอ้อนขอของกินแทบทุกๆ 2 ชั่วโมง ก็ต้องให้ตลอด เคยพาไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลพุทธชินราช แพทย์ก็แนะนำให้คุมอาหาร บอกว่า มีปัญหาเรื่องระบบระสาท ต่อมความจำไม่ดี จึงลืมว่าได้กินไปแล้ว ทำให้อยากกินตลอดเวลา ก็ห้ามไม่ได้ แต่ก็พยายามควบคุมเรื่องอาหาร ส่วนปัญหาอื่นๆ ก็มีเรื่องการนอน มักจะมีปัญหาเรื่องระบบหายใจ นอนราบจะหายใจติดขัด ต้องนั่งตลอด การขับถ่าย บางครั้งก็ไม่สามารถควบคุมดูแลได้ แม้ว่าน้องก้องจะเดินได้ แต่มักจะเดินไปเข้าห้องน้ำไม่ทัน

ทั้งนี้ ที่ผ่านมาน้องก้อง เคยเข้าโรงเรียนพิเศษ ของมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงครามพิษณุโลก แต่ปัจจุบัน ได้ย้ายมาเรียนที่โรงเรียนพิษณุโลกปัญญานุกูล ต.มะขาม สูง อ.เมืองพิษณุโลก โดยลักษณะไปเช้าเย็นกลับ เนื่องจากน้องก้องช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ จึงไม่ได้อยู่ประจำ มีบุตรสาวคนโตของตนไปรับไปส่ง ส่วนพ่อแม่ของน้องก้อง ช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็จะมาพบน้องก้องที่บ้านพัก ก็อยากให้น้องก้องลดความอ้วนลง แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร 

........................................